Contido
- que é a transxénese
- Que son os animais transxénicos
- Transxénese por microinxección de cigotos
- Transxénese por manipulación de células embrionarias
- Transxénese por transformación de células somáticas e transferencia ou clonación nuclear
- Exemplos de animais transxénicos
- Animais transxénicos: vantaxes e inconvenientes
- Beneficios
- Desvantaxes
Un dos acontecementos máis importantes nos avances científicos foi a posibilidade de clonar animais. Hai grandes posibilidades de uso médico e biotecnolóxico, xa que moitas enfermidades foron erradicadas grazas a estes animais. Pero que son realmente? Cales son as súas vantaxes e inconvenientes?
Neste artigo de PeritoAnimal, explicámolo que son os animais transxénicos, en que consiste a transxénese e mostran exemplos e características dalgúns animais transxénicos ben coñecidos.
que é a transxénese
A transxénese é o procedemento no que transfírese información xenética (ADN ou ARN) dun organismo a outro, convertendo o segundo e todos os seus descendentes en organismos transxénicos. Non se transfire o material xenético completo, só un ou máis xenes previamente seleccionados, extraídos e illados.
Que son os animais transxénicos
Os animais transxénicos son aqueles nos que houbo algunha característica xeneticamente modificado, que é moi diferente da reprodución asexual entre os animais, tamén chamada reprodución clonal.
Teoricamente, todos os seres vivos e, polo tanto, todos os animais, poden ser manipulados xeneticamente. A literatura científica rexistra o uso de animais como ovellas, cabras, porcos, vacas, coellos, ratas, ratos, peixes, insectos, parasitos e incluso humanos. Pero o rato foi o primeiro animal empregado e no que todas as técnicas probadas tiveron éxito.
O uso de ratos estendeuse especialmente porque é fácil introducir nova información xenética nas súas células, estes xenes transmítense facilmente á descendencia e teñen ciclos de vida moi curtos e camadas moi numerosas. Ademais, é un animal pequeno, fácil de manexar e pouco estresante, tendo en conta a súa saúde física e mental. Finalmente, o teu xenoma é moi similar aos humanos.
Existen varias técnicas para producir animais transxénicos:
Transxénese por microinxección de cigotos
Usando esta técnica, a superovulación prodúcese por primeira vez na muller, a través do tratamento hormonal.Entón, o fecundación, que pode ser in vitro ou in vivo. A continuación recóllense e illan ovos fertilizados. Aquí remata a primeira fase da técnica.
Na segunda etapa, os cigotos (células resultantes da unión dun óvulo cun esperma de forma natural ou mediante a fecundación in vitro ou in vivo) recibir un microinxección cunha solución que conteña o ADN que queremos engadir ao xenoma.
Despois, estes cigotos xa manipulados reintrodúcense no útero da nai, de xeito que o embarazo se produce nun ambiente natural. Finalmente, unha vez que os cachorros medraron e foron destetados, está verificado se incorporaron o transxeno (ADN externo) ao seu xenoma.
Transxénese por manipulación de células embrionarias
Nesta técnica, no canto de usar cigotos, o transxénico introdúcese no células nai. Estas células son eliminadas da blástula en desenvolvemento (unha etapa de desenvolvemento embrionario caracterizada por unha única capa de células) e colocadas nunha solución que impide que as células se diferencien e permanezan como células nai. Posteriormente, introdúcese o ADN alleo, as células reimplántanse na blástula, e esta reintrodúcese no útero materno.
A descendencia que obtés con esta técnica é quimera, o que significa que algunhas células do teu corpo expresarán o xene e outras non. Por exemplo, o "ovegoat", quimerismo entre ovellas e cabras, é un animal que ten partes do corpo con pel e outras partes con la. Ao cruzar máis as quimeras, obtéñense individuos que terán o transxene na súa liña celular xerminal, é dicir, nos seus óvulos ou espermatozoides.
Transxénese por transformación de células somáticas e transferencia ou clonación nuclear
A clonación consiste en extraer células embrionarias dunha blástula, cultívaas in vitro e logo insértaas nun ovocito (célula xerminal feminina) do que se eliminou o núcleo. Así se funden de tal xeito que o ovocito convértese nun ovo, tendo no núcleo o material xenético da célula embrionaria orixinal e continuando o seu desenvolvemento como cigoto.
Exemplos de animais transxénicos
Nos últimos 70 anos leváronse a cabo unha serie de investigacións e experimentos para obter animais modificados xeneticamente. Non obstante, a pesar da gran fama da ovella Dolly, non foi o primeiro animal clonado no mundo pola transxénicos animais. Consulte a continuación algúns exemplos de animais transxénicos coñecidos:
- Ranas: en 1952 representouse a primeira clonación da historia. Foi a base para clonar a ovella Dolly.
- O carneiro: é famoso por ser o primeiro animal clonado mediante a técnica da transferencia nuclear celular dunha célula adulta e non por ser o primeiro animal en ser clonado, como non o foi. Dolly foi clonada en 1996.
- Vacas Noto e Kaga: foron clonadas en Xapón miles de veces, como parte dun proxecto que pretendía mellorar a calidade e a cantidade de carne para consumo humano.
- A cabra Mira: esta cabra clonada en 1998, foi o precursor do gando capaz de producir drogas útiles para os humanos no seu corpo.
- O muflón Ombretta: primeiro animal clonado para salva unha especie ameazada.
- O gato imitador: en 2001, a empresa Genetic Savings & Clone clonou un gato doméstico con remata comerciais.
- Os monos Zhong Zhong e Hua Hua: primeiros primates clonados coa técnica empregada na ovella Dolly, en 2017.
Animais transxénicos: vantaxes e inconvenientes
Actualmente, a transxénese é un tema moi controvertido, e esta controversia provén principalmente da falta de información sobre o que é a transxénese, cales son os seus usos e que lexislación regula a técnica e o uso dos animais experimentais.
En diferentes países do mundo, a bioseguridade está regulada por un conxunto de leis, procedementos ou directivas específicas. En Brasil, a lexislación sobre bioseguridade trata máis específicamente da tecnoloxía de ADN ou ARN recombinante.
Lei 8974, do 5 de xaneiro de 1995, Decreto 1752, do 20 de decembro de 1995 e Medida Provisional 2191-9, do 23 de agosto do 2001[1], establecer normas de seguridade e mecanismos de inspección no uso de técnicas de enxeñaría xenética na construción, cultivo, manipulación, transporte, comercialización, consumo, liberación e eliminación de organismo modificado xeneticamente (OXM), co obxectivo de protexer a vida e a saúde do home, dos animais e das plantas, así como do medio ambiente.[2]
Entre as vantaxes e desvantaxes obtidas co uso de animais transxénicos atopamos as seguintes:
Beneficios
- Mellora na investigación, desde o punto de vista do coñecemento do xenoma.
- Beneficios para a produción e saúde animal.
- Avances en estudos de enfermidades en animais e humanos, como o cancro.
- Produción de medicamentos.
- Doazón de órganos e tecidos.
- Creación de bancos de xenes para evitar a extinción de especies.
Desvantaxes
- Modificando as especies xa existentes, podemos poñer en risco as especies autóctonas.
- A expresión de novas proteínas que antes non existían nun determinado animal pode provocar a aparición de alerxias.
- Nalgúns casos no lugar no que se colocará o novo xene pode non estar determinado, polo que os resultados esperados poden ir mal.
- Utilízanse animais vivos, polo que é esencial realizar unha revisión ética e determinar o quão novos e relevantes poden ser os resultados do experimento.
Se queres ler máis artigos similares a Animais transxénicos - Definición, exemplos e características, recomendámosche que accedas á nosa sección de Curiosidades do mundo animal.