Contido
- Tipos de luxación e síntomas
- Graos de luxación rotuliana:
- Diagnóstico de luxación rotuliana
- Tratamento da luxación rotuliana
A luxación rotuliana nos cans pode producirse por varias razóns, pode ser conxénita ou causada por traumatismos.
As razas pequenas na fase adulta son máis propensas a sufrir esta lesión. Entre as razas grandes e xigantes, adoita producirse na súa etapa de cachorro. Lembre que os cachorros con luxación conxénita non deben reproducirse xa que poden transmitir este problema de saúde aos seus cachorros.
Neste artigo de PeritoAnimal explicaremos todo sobre luxación rotuliana en cans, teu síntomas, tratamento e diagnóstico.
Tipos de luxación e síntomas
A rótula é un pequeno óso que existe na parte anterior do xeonllo. cando este óso móvese do seu sitio debido a causas xenéticas ou traumáticas, o can sofre dor e problemas para moverse, o que incluso en casos graves pode facer inútil a extremidade afectada. En casos de luxación traumática da rótula, normalmente asóciase ao desgarro do ligamento cruzado anterior do xeonllo.
Hai dous tipos de luxación rotuliana, a luxación rotuliana medial e o luxación rotuliana lateral. A luxación medial é a máis frecuente, producíndose no 80% dos casos. O lateral convértese en bilateral con frecuencia. As femias, os cans pequenos e os xoguetes son os máis propensos a padecelo. Unha vez detectada a luxación, pódese clasificar en 4 graos.
Graos de luxación rotuliana:
- Grao I - As características da luxación de primeiro grao son as seguintes: interrupción da luxación, deixando o can coxo cando a rótula abandona o seu lugar. Os cans que o sofren cada tres ou catro pasos flexionanse para deterse ou dar un pequeno salto.
- Grao II - A luxación de segundo grao caracterízase por ser unha luxación moito máis frecuente que a anterior. A rótula móvese con frecuencia. Moitos cans sofren esta enfermidade durante anos antes de caer na artrite progresiva. Os síntomas son unha lixeira rotación externa da pata ao camiñar, na que o can coxea e pode provocar unha grave incapacitación do can.
- Grao III - A luxación de terceiro grao caracterízase por: a rótula está permanentemente dislocada sen períodos de mellora. Provoca unha rotación externa considerable da pata afectada. O can coxea moderadamente.
- Grao IV - A luxación de cuarto grao caracterízase polos seguintes síntomas: a rótula permanece crónica. Cando un can coxea, causa unha rotación considerable da pata, que é moi dolorosa e impide que o can faga certos esforzos, como subir escaleiras, subir ao coche ou subir ao sofá. Cando a luxación é bilateral, o can descansa sobre as patas traseiras cando camiña. En casos máis graves pódese confundir con problemas de cadeira.
Diagnóstico de luxación rotuliana
Para un diagnóstico axeitado, consulte co veterinario que realizará un manipulación física e logo a radiografía. Non esquezas que, para indicar un tratamento, o profesional debe seguir estes pasos. En caso contrario, o tratamento non terá as garantías suficientes para que se realice e que o can teña as posibilidades de recuperación que debería.
Ao mesmo tempo, e como consecuencia do diagnóstico de luxación rotuliana en cans, débese ter en conta se hai danos que causasen este problema conxénito ou traumático, por exemplo nos ligamentos.
Tratamento da luxación rotuliana
Os tratamentos para a luxación rotuliana en cans poden ser dos cirúrxica ou ortopédica. Existen múltiples formas de tratamento cirúrxico e os veterinarios traumatólogos elixen a cirurxía ideal para cada caso.
Nos casos en que a cirurxía non ten éxito ou non está indicada, a ortopedia ofrece próteses adecuadas para manter a rótula no lugar. Estas próteses están feitas á medida do can.
Este artigo ten carácter meramente informativo, en PeritoAnimal.com.br non podemos prescribir tratamentos veterinarios nin realizar ningún tipo de diagnóstico. Suxerímoslle que leve a súa mascota ao veterinario por se ten algún tipo de enfermidade ou molestia.